مقدمه
پیشرفت، توسعه و رونق اقتصادی در دنیای امروز موجب شده تا برندها و کارخانه‌های بسیاری شکل بگیرند که هرکدام در حیطه‌ی کاری خود بخش کوچک یا بزرگی از بازار را در اختیار دارند. هر روزه شرکت‌های بسیاری تاسیس می‌شوند و بسیاری دیگر نیز از بین می‌روند و در کنار آن‌ها برخی برندها سیر صعودی و یا نزولی را تجربه می‌کنند. اما در میان تمام آن‌ها، برخی از کمپانی‌ها جایگاه ویژه‌ای دارند و توانسته‌اند که برای مشتریان خود علاوه بر یک محصول، یک سبک زندگی را ارائه دهند؛ این موضوع سبب شده تا حتی افرادی که هرگز جز مشتریان آن‌ها نبوده‌اند نیز با نام و میراث آن‌ها به خوبی آشنا باشند.
هرچند که در صنعت ساخت موتور سیکلت سال‌ها است که تولید کنندگان ژاپنی سروری می‌کنند، اما همچنان یک برند آمریکایی وجود دارد که در طول تاریخ هیچ شرکتی موفق به کنار زدن آن از دور رقابت نشد و هیچ کمپانی‌ای حتی نتوانست محصولی مشابه و در حد رقابت با او ارائه دهد. این شرکت که امروزه ۱۱۷ سال از تاسیس آن می‌گذرد، «هارلی-دیویدسون» (Harley-Davidson) نام دارد.
نمادی از یک رویا
کمپانی هارلی-دیویدسون در سال ۱۹۰۳ در شهر میلواکی آمریکا متولد شد. ویلیام هارلی (William Harley) ۲۱ ساله که از دوران کودکی علاقه‌ی وافری به دوچرخه داشت تصمیم گرفت تا سراغ رویایی برود که از خردسالی آن را دنبال می‌کرد، ساخت یک دوچرخه‌ی موتوری. هارلی تصمیم گرفت تا این کار را به همراه همسایه و دوست دوران کودکی‌اش آرتور دیویدسون (Arthur Davidson) انجام دهد و اندکی بعد دو برادر آرتور نیز به پروژه‌ی آن‌ها پیوستند و در نهایت کمپانی هارلی-دیویدسون شکل گرفت.
ابتدای کار این چهار جوان با سوار کردن موتور‌هایی نه چندان قدرتمند بر روی دوچرخه‌های معمولی آغاز شد و در ادامه به خاطر تقسیم کار مناسب که خلاقیت‌های مهندسی بی نظیر هارلی در کنار مدیریت و بازار یابی فوق العاده‌ی برادران دیویدسون را به خوبی به خدمت می‌گرفت، این کمپانی به سرعت روند توسعه را طی کرد تا اینکه در سال ۱۹۱۸ ارتش آمریکا ۱۵۰۰۰ موتور سیکلت به هارلی-دیویدسون سفارش داد و موجب رشد تصاعدی این کمپانی شد.
کمپانی هارلی-دیویدسون در کنار کمپانی ایندین (Indian)، تنها موتور سیکلت ساز‌های آمریکایی بودند که از بحران «رکود بزرگ» دهه‌ی ۱۹۳۰ عبور کردند و از بین نرفتند، همین امر موجب توسعه‌ی بیشتر هارلی-دیویدسون در بازار بدون رقیب پس از رکود آمریکا شد. در دوران جنگ جهانی دوم نیز ایالات متحده سفارش بیش از ۸۰۰۰۰ موتور سیکلت را برای ارتش خود به کمپانی هارلی-دیویدسون داد. این موضوع سبب شد تا هارلی-دیویدسون به نمادی از ایالات متحده تبدیل شود و بسیاری از سربازان و مردم میهن دوست آمریکایی پس از جنگ سراغ تهیه‌ی یک موتور هارلی-دیویدسون برای خود بروند.
هرچند که طی ۲ دهه‌ی بعد با مرگ بنیان گذاران هارلی-دیویدسون، این کمپانی فراز و نشیب بسیاری را تحمل کرد، اما در تمام این سال‌ها موتور سیکلت‌های هارلی-دیویدسون نمادی از آمریکا و یک رویای آمریکایی به شمار می‌رفت و هنوز هم از شور هواداران آن کم نشده و سالانه گردهمایی‌ها، مسابقات و مراسم بسیاری ویژه‌ی عاشقان هارلی دیویدسون در سراسر دنیا برگزار می‌شود.
یک مدل خاص برای یک سری خاص
مشخصا وقتی یک محصول این چنین به یک سبک زندگی تبدیل می‌شود، حسی از عشق و نوستالژی را می‌توان در وجود آن محصول دید؛ این حس دقیقا چیزی است که سری لگو کریتور اکسپرت (Lego Creator Expert) به دنبال آن است. تمام محصولات این سری منحصر به فرد لگو، حسی آمیخته از نوستالژی و ماجراجویی را به همراه دارند و هدف از تولید هر ست آن مشخصا جز القا این حس به مخاطب نیست. ست‌های لگو کریتور اکسپرت، از مدل‌های آثار تاریخی مانند تاج محل گرفته تا ماشین استون مارتین جیمز باند، همگی با این هدف طراحی، تولید و عرضه می‌شوند و بازاریابی آن‌ها نیز در همین راستا است.
مشخصا هارلی-دیویدسون تمام آیتم‌های مد نظر لگو برای استفاده از آن در سری کریتور اکسپرت را در حد کمال دارد و بدیهی بود که این موضوع از نظر ایده پردازان کمپانی لگو دور نخواهد ماند. اما پرسش اینجاست که چرا از میان تمام مدل‌هایی که این موتور سیکلت ساز پر آوازه تا کنون تولید کرده، مدل «فت بوی» (Fat Boy) انتخاب شده؟ واضح است که این مدل گزینه‌ای کاملا مناسب با اهداف لگو برای تولید یک ست از هارلی است.
فت بوی در دهه‌ی ۱۹۹۰ میلادی برای اولین بار تولید شد و تولید آن با تغییرات و بهینه سازی‌های مختلف هنوز هم ادامه دارد. این موتور سیکلت به خاطر مهندسی خاص کمک فنر‌ها و سیستم تعلیق منحصر به فرد خود که در آن کمک‌های پشتی از دید خارج شده و ظاهر قدرتمندتری به موتور می‌دهند، از محبوبیت بالایی برخوردارد است. ظهور اولین نمونه‌های آن در رالی موتور سواری دیتونا (Daytona) از همان ابتدا دل هواداران و عاشقان هارلی-دیویدسون را ربود و عرضه‌ی موفق آن موجب شد تا جای پای این محصول تا کنون محکم بماند.
در ست لگو کریتور اکسپرت هارلی-دیویدسون فت بوی جزئیات در حدی دیوانه وار رعایت شده‌اند و به جرات با یکی از شاهکارهای سری کریتور اکسپرت مواجه هستیم. ابعاد و مقیاس‌ها به دقت رعایت شده‌اند و جزئیات دوست داشتنی‌ای نظیر کیلومتر شمار روی باک شناخته شده‌ی هارلی-دیویدسون، جک مخصوص پارک کردن، لوگوی این کمپانی روی باک و آینه‌های قابل تنظیم آن همگی حس و حال خاصی را در خود جای داده‌اند. اما اصلی‌ترین موردی که باید به آن اشاره کرد، موتور میلواکی-۸ آن است که با دقتی تحسین بر انگیز طراحی و تولید شده و پیستون‌های متحرک آن که با حرکت چرخ عقب آن تکان می‌خورند، هیجان هر مخاطبی را بر می‌انگیزد.
معماری این ست نیز همانند جزئیات آن قابل ستایش است. به طور کلی در سری کریتور اکسپرت، فرایند ساخت روندی لذت بخش و فان دارد و با فرایند ساخت پیچیده و جدی‌ای که در سری لگو تکنیک می‌بینیم تفاوت دارد. در این سری قطعاتی معمول‌تر و ساده‌تر به نسبت سری تکنیک استفاده می‌شود تا مخاطبینی که در ساخت لگو به دنبال یک تجربه‌ی فان و یک مدل ساخته شده‌ی دکوری و زیبا هستند بتوانند نهایت استفاده را از محصولات این سری ببرند. ست هارلی-دیویدسون فت بوی نیز دقیقا این ویژگی‌ها را با خود به همراه دارد و شما پس از یک ماجراجویی از میان ۱۰۲۳ قطعه‌ی لگو، یک مدل زیبا در ابعاد ۲۰ سانتی متر ارتفاع، ۳۳ سانتی متر طول و ۱۸ سانتی متر عرض به دست میاورید که جلوه‌ی فوق العاده‌ای به فضای محیط منزل و یا دفتر کار شما می‌بخشد. البته باید اشاره کنم که روند ساخت این ست به هیچ وجه ساده و کم چالش نیست، بلکه این القاب تنها در مقایسه با محصولات سری تکنیک می‌توانند به آن داده شوند و به نسبت ست‌هایی از سری‌های دیگر لگو، هارلی-دیویدسون فت بوی پیچیدگی‌های خاص خود را دارد.
سخن پایانی
همانطور که مشخص است، لگو با عرضه‌ی محصولات لایسنس دار، هر بار انتظاراتی بالا از خود ایجاد می‌کند و ریسک بزرگی را متحمل می‌شود، اما به جز چند مورد استثنا، تا کنون نه تنها از پس انتظارات بر آمده، بلکه محصولاتی فراتر از انتظارات را ارائه داده است. این روند لگو شاید اصلی‌ترین علتی است که روز به روز به مخاطبانش افزوده می‌شود و خود را به سوی تبدیل شدن به یک برند شکست ناپذیر سوق می‌دهد. گویی که جادوی خاصی در محصولات این کمپانی وجود دارد که البته تا هنگامی که نتیجه‌ی این جادو محصولاتی متناسب با انتظارات مخاطبان است، بعید می‌دانم کسی از وجود آن ناراحت شود.