مقدمه
هنگامی که صحبت از میزان فروش بازی‌های ویدئویی به میان می‌آید، آمارهای چند صد هزار نسخه‌ای برای بازی‌های متوسط بازار و فروش‌های میلیونی برای عناوین بلاک‌باستر، بسیار عادی به نظر می‌رسد. اما در دنیای بردگیم‌ها، ماجرا کاملا متفاوت است. وقتی صحبت از بازی‌های مستقل به میان می‌آید، فروش بیش از هزار نسخه، یک تجربه‌ی موفق برای طراح و ناشر به حساب می‌آید و حتی بازی‌های بسیار موفقی که توسط ناشران بزرگ‌تر منتشر می‌شوند، به ندرت از مرز فروش صدهزار نسخه‌ای عبور می‌کنند که در صورت وقوع این اتفاق، یک موفقیت عظیم برای کمپانی رقم می‌خورد.
اما معدود بازی‌های غیر مین‌استریمی (Mainstream) هم هستند که می‌توانند به فروش‌های بسیار بالا دست پیدا کنند و نام خود را از یک عنوان بردگیم فراتر برده و به یک فرنچایز ارزشمند و پولساز مبدل شوند. یکی از همین معدود بازی‌ها، بردگیم «تیکت تو راید» (Ticket to Ride) است که از زمان عرضه‌ی خود در سال ۲۰۰۴ تا کنون، یکی از موفق‌ترین یورو-گیم‌های خانوادگی به شمار می‌رود. محبوبیت و پیشرو بودن بازی تیکت تو راید در حدی بود که توانست به یکی از فرنچایز‌های مهم دنیای بردگیم‌ها تبدیل شود. سری بازی‌های تیکت تو راید تا کنون توانسته‌اند به فروش بیش از ۸ میلیون نسخه‌ای در سر تا سر دنیا دست پیدا کنند. این موفقیت برای یک بردگیم آنقدر بزرگ است که خالق این فرنچایز، یعنی آقای آلن آر. مون (Alan R. Moon)، به عنوان یکی از طراحان افسانه‌ای و پولساز در تاریخ بازی‌های رومیزی شناخته می‌شود.
در این نوشتار اما قصد دارم تا سراغ یکی از برترین و پرطرفدارترین نسخه‌های این فرنچایز بروم که در سال ۲۰۰۵ عرضه شده و میان تمام عناوین سری تیکت تو راید، بالاترین رتبه را در رنکینگ وبسایت بردگیم گیک در اختیار دارد. در ادامه‌ی این نوشتار با معرفی بازی رومیزی تیکت تو راید: اروپا (Ticket to Ride: Europe) با من همراه باشید.
تور اروپا
از هر جنبه‌ای که به بازی تیکت تو راید اروپا بنگریم، یک عنوان سرگرم کننده محسوب می‌شود و می‌تواند برای عموم مخاطبین بردگیم، یک گزینه‌ی کاملا مناسب باشد. هرچند که نسخه‌ی پایه‌ی تیکت تو راید، یک بردگیم صرفا خانوادگی به شمار می‌آید، اما نسخه‌ی اروپا به واسطه‌ی استفاده از مکانیزم‌های جدیدتر و اندکی پیچیده‌تر، از عمق گیم‌پلی بسیار بالاتری برخوردار است؛ همین موضوع سبب شده تا عموم دوستداران بازی‌های رومیزی، اعم از گیمرهای سرسخت و یا کسانی که به ندرت بردگیم بازی می‌کنند، از این عنوان به نیکی یاد کنند.
هسته‌ی اصلی گیم‌پلی تیکت تو راید اروپا مانند نسخه‌ی اصلی این فرنچایز، مکانیزم مسیر سازی (Route/ Network Building) است. بازیکنان در طول بازی باید تلاش کنند تا کارت‌های مسیری را که از ابتدا و یا در جریان بازی به دست آورده‌اند، کامل کرده و امتیاز دریافت کنند. هر کارت مسیر (چه کارت‌های مسیر متوسط و چه کارت‌های مسیر طولانی) نمایانگر دو شهر در نقشه‌ی بازی است که بازیکن دارنده‌ی آن، باید تلاش کند تا مسیر بین این دو شهر را با استفاده از مهره‌های واگن قطار خود کامل کند. در صورتی که یک بازیکن موفق به انجام این کار شود، امتیاز روی کارت مسیر را دریافت می‌کند و در غیر این صورت، به اندازه‌ی عدد امتیاز روی کارت، امتیاز منفی دریافت خواهد کرد.
صفحه‌ی بازی مملو است از شهر‌های مختلف که با مسیرهای کوتاه و بلند به یکدیگر متصل شده‌اند. معمولا برای تکمیل یک کارت مسیر، شما نیاز دارید تا چند مسیر میان شهر‌های مختلف را کامل کنید تا مسیری کامل از مبدا به مقصد خود داشته باشید. مسیرهایی که در بازی تیکت تو راید وجود دارند، رنگ‌ها و اندازه‌های مختلفی دارند. طول برخی مسیرها تنها ۲ واگن و برخی مسیرهای دیگر بلندتر است؛ حتی در بازی مسیرهای کوچکی به طول یک واگن و همچنین مسیری به بلندی ۸ واگن نیز وجود دارد. علاوه بر این‌ها، مسیرهای بازی هرکدام یک رنگ به خصوص دارند که به بازیکنان نشان می‌دهد برای عبور از این مسیرها، باید از کدام رنگ کارت‌های واگن بهره گیرند.
کارت‌های واگن مانند مسیرهای بازی، در ۸ رنگ مختلف تقسیم می‌شوند. در طول بازی، همواره ۵ عدد از کارت‌های واگن در کنار صفحه‌ی بازی قرار می‌گیرند که بازیکنان می‌توانند در نوبتشان، کارت واگن را از میان این کارت‌ها انتخاب کرده و به دست خود اضافه کنند. این کارت‌ها از آن جهت کاربردی‌اند که هر بازیکن برای کامل کردن یک مسیر با مهره‌های واگن خود، نیاز دارد تا به اندازه‌ی طول مسیر مورد نظر، کارت‌های واگن همرنگ آن مسیر را از دست خود بسوزاند. جدا از این ۸ رنگ کارت، یک نوع کارت لوکوموتیو نیز میان کارت‌های واگن وجود دارد که نه تنها می‌تواند به عنوان کارت واگن از هر رنگ دلخواهی عمل کند، بلکه کاربرد‌ها و قوانین متفاوتی نیز در بازی دارد.
اما یکی از نکات کوچک ولی جذابی که در بازی تیکت تو راید اروپا به این فرنچایز اضافه شده، نشانگرهای ایستگاه قطار بازیکنان است. این نشانگرها هرچند که می‌توانند در طول بازی نیز مورد استفاده قرار گیرند، بدون استفاده نگه داشتنشان در انتهای بازی نیز امتیاز پیروزی به همراه دارد. قرار دادن یک ایستگاه که خود یک اکشن کامل به شمار می‌رود، سبب می‌شود تا بازیکن بتواند از مسیری که یک بازیکن دیگر پیشتر ساخته‌است، همانند مسیر خود برای تکمیل کارت‌های مسیرش استفاده کند. ایستگاه‌ها برای جلوگیری از آسیب امتیاز منفی کارت‌های مسیر می‌توانند بسیار کمک کننده باشند، هرچند که استفاده نکردنشان نیز خود امتیاز مثبت قابل قبولی به همراه دارد.
اضافه شدن المان ایستگاه قطار اما فقط یکی از چیز‌هایی است که در تیکت تو راید اروپا نسبت به نسخه‌ی آمریکا تغییر کرده‌است. در نسخه‌ی اصلی بازی تیکت تو راید، بازیکنان صرفا با مسیرهایی ساده برای سفر کردن در سر تا سر ایالات متحده‌ی آمریکا مواجه هستند. اما در تیکت تو راید اروپا، ماجرا کاملا متفاوت است و مسیرهایی چالش برانگیزتر پیش روی بازیکنان قرار می‌گیرد. یکی از این چالش‌ها، مسیرهای دارای تونل است. وقتی که بازیکنان قصد عبور از چنین مسیری را دارند، ممکن است به صورت غیر منتظره به تعداد کارت‌های واگن بیشتری نیاز پیدا کنند. همچنین مسیرهای آبی که احتیاج به استفاده از تعدادی کارت لوکوموتیو بسته به تعداد مورد نیاز ذکر شده روی مسیر دارد.
جمع بندی
بازی تیکت تو راید اروپا (Ticket to Ride: Europe) یکی از عناوین کلاسیک و باکیفیتی است که انگار گذر زمان و عمر ۱۵ ساله‌اش بر جذابیت آن هیچ تاثیری ندارد. این بازی هنوز هم از مناسب‌ترین بازی‌ها برای تجربه با خانواده به شمار می‌رود و در عین حال، عنوان دوست داشتنی‌ای برای گیمرهای سختگیر‌تر است. بازی تیکت تو راید اروپا را در مجموع می‌توان یک بازی کاملا سرگرم‌کننده قلمداد کرد که قوانین و عمق گیم‌پلی آن به اندازه‌ی کافی متوازن و عمیق است و از این رو، می‌توان آن را یک عنوان شایسته و کاملا خوش‌ساخت به حساب آورد.